Przeciwutleniacze dla sportowca

Podczas wysiłku fizycznego znacznie wzrasta zużycie tlenu przez mięśnie. Konsekwencją tego jest nasilona produkcja reaktywnych form tlenu w organizmie, co zaburza równowagę pomiędzy pro-, a antyutleniaczami. Pojawia się więc tzw. stres oksydacyjny, którego skutki może zminimalizować odpowiednia dawka przeciwutleniaczy (antyoksydantów). Niestety jednak intensywny wysiłek fizyczny dodatkowo zwiększa zużycie przeciwutleniaczy, zapotrzebowanie na nie więc wzrasta. Co się stanie jeśli ilość antyoksydantów nie będzie na odpowiednim poziomie? Obniżona zostanie wydolność fizyczna oraz ogólna odporność organizmu. Każdy sportowiec chciałby więc temu zapobiec.

Przeciwutleniacze możemy podzielić na wewnętrzne, czyli takie, które organizm potrafi sam wyprodukować oraz zewnętrzne, które należy mu dostarczyć wraz z pożywieniem.

Wewnętrzny przeciwutleniacz - glutation

Nasze komórki potrafią same produkować przeciwutleniacze, które są zdolne do neutralizacji wolnych rodników. Możliwe jest to dzięki dodatkowemu dowozowi aminokwasów i soli mineralnych, np. zwiększona podaż cysteiny i selenu podwyższa poziom glutationu w komórkach, który odgrywa pierwszoplanową rolę w wewnętrznym systemie przeciwutleniającym.Glutation potrafi przeciwstawić się wolnym rodnikom nie tylko bezpośrednio, ale również pośrednio poprzez uczestnictwo w regeneracji witamin antyutleniających.

Jak zwiększyć poziom glutationu?

Wraz z wiekiem poziom glutationu zmniejsza się w organizmie. Wykazano, że w wieku 65 lat całkowita jego ilość jest o ok. 40% niższa w porównaniu z wartością wyjściową. Do jego wyprodukowania potrzebne są następujące aminokwasy: kwas glutaminowy, glicyna i cysteina.Dwa pierwsze aminokwasy dosyć powszechnie występują w produktach spożywczych, jednak z podażą cysteiny może być już problem. W śladowych ilościach znajdziemy ją jedynie w mleku, białku jaja, brokułach i czerwonym mięsie. Zaleca się więc, aby sportowcy stosujący suplementację zwracali uwagę na to, aby ich odżywki uwzględniały w swoim składzie ten aminokwas.

Źródła przeciwutleniaczy zewnętrznych

Owoce: znajdziemy tu przeciwutleniacze w formie witamin A, E i C. Najwięcej antyoksydantów mają czarne porzeczki, czarne jagody, owoce cytrusowe, jabłka, maliny i winogrona oraz owoce o pomarańczowej barwie, np. morele.

Warzywa: bogate w witaminę A i E oraz selen. Na uwagę zasługują tutaj: marchewka, dynia, czerwona papryka, czerwona fasola, sałata, brokuły, natka pietruszki, czosnek i cebula.

Orzechy i migdały: zawierają witaminę E oraz selen. Wszystkie rodzaje orzechów są godne polecenia.

Kawa, herbata oraz wino: zawierają flawonoidy. Szczególnie polecane jest czerwone wino (zawiera resweratrol) oraz zielona herbata (zawiera galusan epigallokatechiny).

Kolejny raz okazuje się, że to, co spożywamy znacząco wpływa nie tylko na zdrowie, ale także na wydolność organizmu. Stosując odpowiednio zbilansowaną dietę mamy możliwość obrony antyoksydacyjnej przed szkodliwym działaniem reaktywnych form tlenu.