O tlenie w treningu – ćwiczenia (an)aerobowe
Zanim przystąpimy do szczegółowego omówienia obu rodzajów treningów warto dowiedzieć się, co dokładnie oznaczają terminy „trening aerobowy” oraz „trening anaerobowy”. Samego słowa trening z pewnością nie trzeba tłumaczyć, gdyż jego znaczenie jest powszechnie znane. Z kolei słowo aerobowy pochodzi od greckiego aéras lub łacińskiego āēr. Oba wymienione terminy oznaczają powietrze. Właśnie z tego względu trening aerobowy nazywany jest treningiem tlenowym. Dodanie przedrostka „an” świadczącego o braku danej cechy do słowa aerobowy sprawia, że nowopowstałe słowo jest zaprzeczeniem słowa tlenowy, a więc beztlenowy. Dlatego też treningi anaerobowe potocznie określane są treningami beztlenowymi. Podsumowując, trening aerobowy to trening tlenowy, natomiast trening anaerobowy, to trening beztlenowy.
Energia dla mięśni
Mięśnie do wykonywania swojej pracy potrzebują energii. Pochodzi ona z przemian energetycznych zachodzących przede wszystkim w pracujących mięśniach. Do podstawowych składników energetycznych ludzkiego organizmu zalicza się: węglowodany (glikogen mięśniowy, glikogen wątrobowy, glukozę), tłuszcze, białka, a także fosfokreatynę. To jaki rodzaj substancji energetycznej będzie głównie wykorzystywany zależy przede wszystkim od dostępności tlenu w organizmie. Z kolei jego zawartość w organizmie reguluje intensywność wykonywanego wysiłku fizycznego. W przemianach energetycznych, do których dochodzi w warunkach tlenowych, biorą udział: węglowodany, białka, tłuszcze oraz fosfokreatyna. Z kolei w warunkach beztlenowych „spalane” są węglowodany oraz fosfokreatyna.
Trening aerobowy
Treningiem aerobowym (tlenowym) nazywany jest taki trening, w którym ilość dostarczanego do organizmu tlenu przekracza jego zapotrzebowanie. Optymalna podaż tlenu sprawia, iż zdecydowana większość syntetyzowanej w tym czasie energii pochodzi z przemian tlenowych. W związku z tym, w czasie treningu aerobowego wykorzystywane są zarówno węglowodany, jak i tłuszcze (fosfokreatyna wykorzystywana jest podczas każdej aktywności fizycznej, niezależnie od ilości dostarczanego tlenu, z kolei białka spalane są w czasie treningu aerobowego jedynie w skrajnych przypadkach (bardzo długi trening, trening wykonywany na czczo)). W trening aerobowym energia dla pracujących mięśni pochodzi z takich przemian energetycznych jak: glikoliza, cykl Krebsa (cykl kwasu cytrynowego), β-oksydacja, fosforylacja oksydacyjna (łańcuch oddechowy). Cechą charakterystyczną treningu aerobowego (tlenowego) jest to, że można wykonywać go przez dłuższy czas. Do ćwiczeń aerobowych zalicza się bieg, jazdę na rowerze, Nordic Walking, pływanie, itp..
Trening anaerobowy
Z kolei treningiem anaerobowym nazywamy taki rodzaj aktywności fizycznej, w której ilość dostarczanego do organizmu tlenu nie pokrywa w pełni jego zapotrzebowania. Niedostateczna ilość tlenu wymusza na organizmie syntezę energii z mało wydajnych procesów beztlenowych. Zalicza się do nich przede wszystkim glikolizę, a także syntezę energii (ATP - adenozynotrifosforanu) z ADP (adenozynodifosforanu) z wykorzystaniem fosfokreatyny (PCr) i przy udziale enzymu – kinazy kreatynowej. Z racji tego, iż w czasie treningu anaerobowego wytwarzane są duże ilości kwasu mlekowego, nie może on trwać tak długo jak trening aerobowy. Do ćwiczeń anaerobowych zalicza się między innymi ćwiczenia siłowe oraz wszystkie ćwiczenia wykonywane metodą interwałową.
Plany treningowe ze wsparciem trenera: Wypróbuj
Ten artykuł nie ma jeszcze żadnych komentarzy. Bądź pierwszy i podziel się swoją opinią!